اما جواب دریافت نکردم پیش خودم گفتم یا صدا زنگ رو بسته یاتلفن رو قطع کرده

خلاصه موفق نشدم دل به دریا زدم بعد از کلی کلنجار با خودم شماره همراهشو

گرفتم اخه میدونی بهم گفته بود اول تلفن ثابت دوم تلفن ثابت اگه ناچار بودی به

همرام زنگ بزنمنم چاره ناچار جسارت کردم زنگ زدم نمیدونم رو ویبره بود یا عمدی

جواب نمیداد خلاصه بعد از کلی زنگ خوردن یادم امد ممکنه امروز روز حسابرسی

مخلوقات ناسپاس و گناه کارش باشه قطع کردم ودوباره پیش خودم گفتم شاید هم

روز دستمزد دادن به ادم خوبا باشه... اخه پدرم میگفت:

"خدا هیچ وقت بی گدار به اب نمیزنه تا جایی که راه داره ادما رو فرصت میده تا بتونند

جبران مافات کنند." خلاصه مثل این بود که خدا برا هر انسانی دوتا نیمه ۴۵ دقیقه ای

وقت میگیره اگه درست نشد دو تا ۱۵ دقیقه وقت اضافی و در نهایت درست نشد ونتیجه

نگرفت به ضربات پنالتی میکشونه به همین دلیل منم خیالم راحت بود که خداهیچ وقت

منو تنها نمیگذاره دوباره زنگ زدم این دفعه صدای ارامش بخشی توی گوش پر از امیدم

طنین انداخت ... که هواتو دارم و میدونم چی میخوای داشتم پرونده تو رو نگاه میکردم

بشر فکر کردی تو رو از یاد بردم ؟ ای بنده ی نا شکر وقتی تو رو خلق کردم دفتر اعمالت رو

با خط خوانانوشتم و دست تو دادم ولی چرا روال کار از دستت رفت من هرگز تنهات نگذاشتم

یادته : آن شب تاریک که خیلی ترسیده بودی یه بسته پر از امید بهت دادم و گفتم فردا هوا

روشن میشه ؟ و آنقدر روشن شدکه مجبور شدی عینک افتابی بزنی ؟ یادته هیچ وقت تنهات

نگذاشتم و همیشه بسته بسته امید برات فرستادم . اما تو ای بنده ی همیشه شاکی از زیر

تماس با من طفره میری و همیشه برا خودت بهانه تراشی میکنی ... راستی گوش کن یک

خط ثابت برات جدا گذاشتم یعنی هر وقت خواستی تماس بگیر دیگه هرگز صدای زنگ رو

خاموش نمیکنم...